Oruçluya bazı şeyler mekruhtur. Onlardan bir kısmı şöyledir:
1) Göze ilâç damlatmak.
2) Tesiri (tadı veya kokusu) boğaza gidecek şekilde sürme çekmek.
3) Kan aldırmak ve hamama girmek gibi oruçluyu zaafa uğratan (=güçsüz duruma düşüren) bir iş yapmak.
4) Enfiye çekmek. Eğer tesirinin boğaza ulaşacağı bilinmezse, [mekruhtur;] ama boğaza ulaşacağı bilinirse, caiz değildir.
5) Güzel kokulu bitkileri koklamak.
6) Kadının suyun içinde oturması.
7) Fitil kullanmak.
8) Üzerindeki elbiseyi ıslatmak.
9) Diş çektirmek ve ağzın kanamasına sebep olan herhangi bir iş yapmak.
10) Islak olan bir misvakı kullanmak.
11) İnsanın, meni getirme kastı olmaksızın kendi karısını öpmesi veya şehvetini uyandıracak bir iş yapması. Ama eğer meni getirme kastı olarak bunları yaparsa, meninin gelmesiyle orucu batıl olur.